آیا می دانستید کشمش از انگور بی هسته تهیه می شود و چند نوع است؟ در این مقاله برخی از جنبه های مربوط به تاریخچه کشمش، نحوه ساخت و استفاده از آن را ارائه می دهیم که دانستن آنها مهم است و ممکن است ندانید.
کشمش برای مدت بسیار طولانی، حتی قبل از میلاد مسیح شناخته شده است آنها به طور اتفاقی کشف شدند، مردم انگور خشک را خوردند و دیدند که بسیار خوشمزه است و بعداً توت ها را کشمش نامیدند.
ارمنی ها و فنیقی ها کسانی بودند که از کشمش تیزابی عمده به شدت استفاده می کردند، آنها تاکستان هایی برای تهیه انگور داشتند که از آن کشمش برای فروش درست می کردند بعدها، کشمش توسط یونانی ها و رومی ها و همچنین مردمان دیگر مورد استفاده قرار گرفت.
چهار نوع کشمش وجود دارد:
کشمش سلطانینا که رنگ قهوه ای دارد و معروف ترین آن است آنها توت های بزرگتر و گوشتی تر دارند، آبدارتر و بسیار شیرین هستند.
کشمش کورنت (نامی که اشاره به شهر کورینتوس دارد)، یا کشمش سیاهی که دانه های ریز دارد، با بافتی بسیار شیرین و خشک.
کشمش خاکستری بهاری که روشن ترین رنگ را دارد.
کشمش طلایی که رنگ زرد روشن بسیار زیبایی دارد زیرا در فرهای مخصوص خشک می شود.
در این انواع کشمش انواع مختلفی وجود دارد: کشمش با کیفیت برتر، کشمش کورنت، کشمش با کیفیت خوب، کشمش کلاس مصرف و نوع ارزان تر کشمش.
کشمش به دو روش خشک کردن در آفتاب یا خشک کردن سریع به دست می آید در حالت اول، خشک کردن کشمش در آفتاب بیشتر طول می کشد، حدود 14-21 روز.
در حالت دوم، فرآیند خشک کردن در کوره های خاصی انجام می شود و تنها به چند ساعت زمان نیاز دارد به طور کلی کشمشی که فقط در آفتاب خشک می شود کیفیت بهتری دارد.
چنین کشمشی توسط آفریقای جنوبی و استرالیا به فروش می رسد کم ارزش ترین کشمش هایی است که در تنور خشک می شوند، رنگ آنها بستگی به مدت زمان درمان دارد و می تواند خاکستری بهاری یا قهوه ای تیره باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.